Hogwart - nasz magiczny świat

Louis pięknie, słitaśnie i w ogóle odrobił tego dnia swoje zadania domowe, których, nie ukrywajmy, było w cholerę dużo. Ale to nic. Wycierpi w katuszach iii... będzie z głowy! No tak, na tym drugim roku studiów szczególnie zwracał uwagę na swoje oceny. Niby czemu? Nie był typowym kujonem, ale do looserów, tudzież total nauków z naciskiem by się nie wepchał. Za dużo mu do tego niemiłosiernego przydomku brakuje. Do tego drugiego też.
A tak, napisał chłopczyna lista do Victorii i miał wywalone. Odpisze, albo nie. Nie czekał jednak aż jego durna Geltruda (niewdzięczne sówsko, które zżerało połowę listów i gwałciło mrówki) przyniesie list, tylko od razu poszedł do miejsca, w którym umówił się z Gryffonką na spotkanie. Być może to czarne latające gówno już zjadło list. Nie obchodziło go to.
Przychodząc jednak na dziedziniec, zauważył, że dziewczyna tam była. Radosny zawołał do niej z uśmiechem:
- Siema, Vic! - Nie było aczkolwiek w jego tonie żadnego naderentuzjazmu. Żeby se nie pomyślała, że on to jest takim jej psychofanem... Eee... trochę był. ALE TYLKO TROCHĘ. Bicz plis, dajcie mu spokój! ONA MU SIĘ ŚNIŁA W NAJPIĘKNIEJSZYCH SNACH...

Po co chciał się z nią zobaczyć? Po co chciał się z NIĄ ZOBACZYĆ?! Bo ją kochał, bo mu się śniła, bo się rumienił jak ją widział, bo była dla niego taka piękna, bo była... nie, nie, nie. Tak nie może wyglądać odpowiedź na pytanie Vic. Czy on chciał zepsuć tą przyjaźń? Jedynie tym, że... się w niej zakochał? Przecież to normalne, że ona by z pewnością jego uczuć nie odwzajemniała. Nie. Cicho. Na razie niech to będzie sekret biednego Louiska.
- Mięliśmy dosyć długą przerwę w spotkaniach, nie uważasz? Nawet na zajęciach nie mogliśmy się... "spiknąć". - Odpowiedział jej, po czym zaśmiał się cicho. No co, taka prawda. Może jej się nie podobało, że Louis tak do niej pięknym pisemkiem napisał, że pragnie ją zobaczyć, TO ZNACZY inaczej ubarwił to w słowa, ale mniejsza. No i wracając: może jej się nie podobało to, ale on ją bardzo, bardzo lubił, lubił i by się dzisiaj zesrał na różowo a potem narzygał na to wszystko tęczą, gdyby na serio już równy tydzień nie mógł polampić się na Vic na żywo. O tak.

Ostatnio edytowany przez Louis Patterson (2013-03-14 20:09:45)

Jasne, cholercia, no on jej nie potrafi wyznać miłości i gadaj tu z takim... No toż to tragedejszyn jest, po pierwsze, po drugie skandyjeszyn, a po trzecie dramatejszyn. I te pe, i te de.
- Ostatnio dosyć dobrze. - Do dupy. Co za kłamstwo. Tak kłamać Victorię, wiesz co, Louis? Weź się w ogóle... rzal. Przecież dobrze wiesz, PATTERSON, że tydzień bez twojej żony White to najgorsze co może być, po prostu - tydzień stracony! Więc, powtórzę się: do dupy. A Louis skłamał. Troll za kłamanie, idioto. - A u ciebie? - zapytał, chyba bardziej nieśmiało, albo po prostu bez kontroli mu się głos ściszył. Nie wiadomo. Chłopczyna się zasmutał, że miał na serio taki beznadziejny tydzień.
Beznadziejny.
Bez nadziei na poprawę. Rzal.
Chociaż w sumie to ta cała nadzieja była! Lub... nie, źle to ujęłam. Louis ruszył dupę i wysłał sowę do Vic. To właśnie był dobry krok. A nie psychofazy erotyczne w myślach z... NIEWAŻNE, JUŻ ZA DUŻO PISZĘ O TAKICH RZECZACH, NIE, WYŚLIJCIE MNIE NA ODWYK.

- To dobrze. - Kiwnął głową, jednak nie był w stu procentach pewien, czy Vic powiedziała prawdę. On też skłamał. Ooochhh, tak bardzo do siebie pasują! To jest weri, weri słiti. Serce serce serce kropka.
Oj tam, dziewczyny, które poprawiają włosy są sexy.
Tsa... to się pocieszyłam.
Może i odwyk jest dobry, ale Victoria ma na niego nie jechać. Chłopczyna tygodnia bez niej nie przeżyje, a ty myślisz, że ile by siedziała na tym odwyku, tam gdzieś zagóramizalasamizaośmiomachujami, hmm?
- Tak, jasne. A może... chciałabyś się wybrać do Herbaciarni? - Podsumowując całkowicie pogodę, to świeciło słońce, tak trochę, ale wiatr też silnie wiał i coś chmury się czarne zbierały. Wiosny jeszcze nie było, dopiero wolno się rozpoczynała. Taka pogoda to do dupy. Kit.

"EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE, JA SIĘ PRZEEEEEJDĘ". No wiem, no wiem! Pies był zabójczy.
Drozio bylo.
Ekhem, to tegez: Louis oczywiście z uśmiechem pobiegł z Vic na koniec tęczy iiii... rzygi tęczą. O fak, och noł. Nie rozkmniniam samej siebie.
PO PROSTU... Przejdźmy już do tej herbaciarni* i będzie po gównie. Liczę na ciebie, Wiktorio, nie zawiedź mnie, pisz pierwszy post, bo ja jestem leniem i właśnie zjadam kota numer jeden. POZDROWIENIA!!!

* - http://www.hogwartnaszmagiczny-swiat.pu … .php?id=96

Ostatnio edytowany przez Louis Patterson (2013-03-15 22:07:08)